Það var lagið

Fyrir þetta á Lilja Mósesdóttir heiður skilinn.

Loksins kemur krafa innan úr þinginu um að ákvarðanir sem teknar eru séu pappírsins virði. Loksins er þing krafið um að ákvarðanir sem eiga að leiða eitt eða annað af sér geri það í raun þegar upp er staðið. Það hefði farið betur á því að þetta hefði verið gert fyrr.

Þessa kröfu þarf að innleiða víðar. Það þarf að krefjast þess að þegar tekið er lægsta tilboði í opinberum útboðum að það tilboð sé lægst þegar allir hlutir eru skoðaðir.

Er í raun hagstæðast að smíða skip í Pólandi eða Chile þegar upp er staðið? Það er það kannski þegar kemur að því að greiða skipasmíðastöðinni en ekki þegar litið er til þess að peningar streyma úr landi eða þegar það er skoðað að Íslensk sveitarfélög verða af útsvari og ríkið af skatttekjum. Þegar pakkinn er skoðaður vítt er eins víst að "lægsta tilboð" sé það ekki. 

Mýmörg dæmi eru um að erlendir verktakar fá verk hérlendis og hagræðið af útboði lendir í erlendum vösum. 

Núna er gerð krafa um að þingmenn sem tala fyrir sparnaði eða hagnaði sýni að þeirra tillögur skili slíku án efa þegar heildar myndin er skoðið.

Húrra. 

Allt tekið með í reikninginn