Skattaparadísir

Vinstrimenn tala sífellt um að skattkerfið sé tæki til jöfnunar. Það skal sífellt refsa þeim sem með dugnaði og/eða útsjónarsemi ná að skapa sér meiri tekjur. Það skal slá á og drepa niður frumkvæði og dugnað með því að skrúfa upp álögur á þá sem skapa sér hærri tekjur.

Það er ekki skrítið að þetta séu kallaðar skattaparadísir. Þessir staðir eru skjól fyrir þjófum sem seilast í þá peninga sem duglegu fólki tekst að nurla saman og vill fá að halda án þess að öfundsamir undirmálsfiskar komist í þá.

Það að fólk komist í álnir er ekki sami hlutur og að greiða ekki eðlilega skatta og að greiða til samneyslunnar. Einstaklingur með 5 milljónir á mánuði slítur götunum ekki hlutfallslega meira, notar spítala ekki hlutfallslega meira, setur ekki hlutfallslega fleiri börn í skóla.

Nei og aftur nei. En þetta fólk borgar meira til samfélagsins en það fólk sem hefur 500.000/mánuði og sér ekkert eftir því.

Fjármálaráðherra finnst ekki viðeigandi að það sem kallast skattaparadísir hafi svona jákvæði nöfn og vill láta kalla hlutina öðrum nöfnum. Meðan hætta er á því að ríkð dragi sér meira fé en eðlilegt er munu staðir, aðferðir og leiðir til að verja eigur sínar halda jákvæðu nafni.

Ef þarf að tóna þetta niður sting ég uppá eignaskjól, tekjuafdrep, skattvernd eða bara vinstrihlíf.